بدلایل مختلفی برای ظهور تعیین وقت نشده است ، که میتوان به پارهای از آن دلایل بشرح ذیل اشاره نمود.
انتظار فَرَج
از زمانی که امام زمان (علیه السلام) غیبت کرده است ، نور امید به ظهور او دل مؤمنین را روشن نگاه داشته است. هم اکنون این انتظار وجود دارد و روز بروز بر شدّت و قوّت آن افزوده میشود و هر مؤمنی آرزو دارد عصر ظهور را درک کند. امّا اگر زمانی برای پایان غیبت تعیین میگردید ؛ چنین انتظار و امیدی به ظهور منجی عالم نبود و نا امیدی و افسردگی قلوب مؤمنین را فرا میگرفت.
تسهل دوران غیبت بر امام (علیه السلام)
عدم اعلام زمان ظهور ، هر لحظه وجود مقدّس امام زمان (علیه السلام) را آماده و با نشاط نگاه میدارد ؛زیرا این احتمال را میدهد که هر لحظه زمان غیبت بپایان رس د، امّا اگر مدّت معینی برای ظهور اعلام میشد ، گذشت این مدت بسیار سخت و جانکاه بود بویژه با عزلّت و غربتی که با دوران غیبت آن حضرت همراه است.
خودسازی و آمادگی مؤمنین
با ابهام زمان ظهور ، یک حرکت اصلاحی و زمینه سازی اخلاقی در میان منتظران آن حضرت شکل خواهد گرفت ؛ زیرا هر لحظه ممکن است خورشید دلها از پشت ابرهای غیبت طلوع کند و آنها باید آماده پذیرایی از ایشان باشند. در حالیکه اگر وقت ظهور معلوم میشد ، این همه حرکتهای ارزشی و نشاط بخش و سازنده بوجود نمیآمد ، زیرا تمام مؤمنین بجز آنانکه در آستانه عصر ظهور قرار میگیرند ؛ میدانستند دوران درخشان ظهور را درک نخواهند کرد.
بداء
بداء آن تغییر و تحولی است که در یکی از مقدّرات غیر حتمی الهی صورت میگیرد.
ظهور امام عصر (علیه السلام) از مقدرات حتمی است ؛ ولی زمان ظهور ایشان از مقدرات غیر حتمی میباشد.
اگر زمان ظهور ، مورد بداء قرار گیرد - که البته چنین احتمالی وجود دارد- و بر اثر دعای مؤمنین زمان غیبت کوتاه شود و یا شرایط ظهور بشکلی زودتر فراهم گردد و یا بعکس بخاطر عدم وجود شرایط به تاخیر افتد و امام (علیه السلام) زودتر یا دیرتر از"وقت معیّن" ظهور کند ، اختلاف و انحراف مردم را فرا خواهد گرفت و به وعدههای الهی بدگمان خواهند شد و مدعیان نهدویّت و مهدیهای ساختگی زیاد شده و مردم بجای یاری رساندن به منجی عالم ، به جدال و منازعه میپردازند.
درباره این سایت